İnternetin en çok kullanılan para kazanma yöntemi

   
  gizliilimlerim
  Binbir Gece Masalları (One Thousand and One Nights)
 

Binbir Gece Masalları (One Thousand and One Nights)

Binbir Gece Masalları (One Thousand and One Nights)

Kategori: Edebiyat

Binbir Gece Masalları (Arapça: كتاب ألف ليلة وليلة Kitâbün Elfe Leyle ve'l-Leyle, Farsça: هزار و یک شب Hazâr-o Yak Šab) Orta Çağ'da kaleme alınmış Orta Doğu kökenli edebi eserdir. Şehrazâd'ın شهرزاده hükümdâr kocasına شهريار anlattığı hikâyelerden oluşur. [1] Orta çağda kaleme alınmış doğu edebiyatının en büyük anonim şaheseridir. Abbasi halifesi Harun reşit döneminde Bağdat dünyanın en büyük ve renkli şehirlerinden biri haline gelmişti. aynı zamanda Arap kültürü İslamiyet'in de etkisiyle diğer doğu kültürleriyle harmanlanmakta ve zenginleşmekteydi.

Binbir gece masalları bu dönemde ortaya çıkmış ve Fars hikayeleri başta olmak üzere doğu hikayelerinin bir derlemesi niteliği taşır. Yalnızca doğu dünyasında değil batı dünyası ve edebiyatında da derin etkileri mevcuttur. Eserdeki hikayelerin çerçevesini oluşturan Şehrazâd öyküsününse esere 14. yüzyıl dolaylarında katıldığı düşünülmektedir. Eser, Fransızca'ya 1704'te çevrilmiş, ilk modern Arapça derlemesi ise 1835'te Kahire'de yapılmıştır [2]

1001 Gece Masalları, bir çerçeve öykü içine giren yüzlerce öyküden oluşur. Her öykü, ikinci ya da üçüncü derecede çerçeve oluşturmaya uygundur. Şehrazâd'ın anlattığı öykülerin ya da masalların herhangi bir kahramanı, bazen bir nedenle karşısındakine bir yeni öykü anlatır; bu öykünün içine de (Mevlana'nın mesnevisi gibi) aynı şekilde bir başka öykü girebilir. [3]

Binbir Gece Masalları (One Thousand and One Nights)

Tarihçe

8. yüzyılda Arap Abbasi Halifesi Harun Reşid zamanında Bağdat önemli bir kozmopolit şehirdi, İran, Çin, Hindistan, Afrika ve Avrupa'dan gelen tüccarlar ile dolup taşmaktaydı. Bu dönemde, şehrin kültürel yapısı da gelişmiş, Arap kültürü, özellikle diğer Doğu kültürleriyle harmanlanmıştı.

Binbir Gece Masalları'ndaki hikâyeler işte bu dönemde, halk hikâyeleri olarak ortaya çıkmıştır. Sözle aktarılan bu hikâyeler sonunda tek bir eserde derlenmiştir. Hikâyelerin çekirdeğini eski bir Pehlevice kitabı olan Hazâr Afsâna ("Bin Efsane", Farsça: هزارافسانه) oluşturmuştur. 9. yüzyıl dolaylarında hikâyeleri derleyen ve Arapça'ya çevirenin masalcı Ebu Abdullah Muhammed el-Gahşigar olduğu söylenir. Eserdeki hikâyelerin çerçevesini oluşturan Şehrazâd öyküsünün, esere 14. yüzyıl dolaylarında katıldığı düşünülmektedir. Eser, Fransızca'ya 1704'te çevrilmiş, ilk modern Arapça derlemesi ise 1835'te Kahire'de yapılmıştır. Fransızca'ya 1704'te çevrilmişse de, eserin ve ihtiva ettiği hikâyelerin bir kısmının daha önceden Batı'ya geldiği düşünülmektedir. [1]

1001 Gece Masalları, Arapça'ya Farsça "Hezar Efsane" (Bin Masal) adlı kitap dizisinden geçmiştir. Çerçeve öykülerde ve diğer öykülerdeki kahramanların adları ve tarihi bazı olaylar İran'dan ve Hindistan'dan alınmadır. 947 yılında Mas'udî'nin "Murûc'el-Zeheb" adlı kitabında, o tarihlerde Araplar arasında "Bin Gece" ya da "Binbir Gece" diye anılan bir öykü dizisinin bulunduğu, Arapça'ya bazı Hint ve Yunan öyküleri gibi, İran'dan geldiği, asıl adının ise Hezar Efsâne olduğu söylenmektedir. IX. yüzyılda yazılmış bu öykülere ait, bulunmuş eski bir yazma parçası da bu iddiâyı doğrulamaktadır. Çerçeveli öykü tekniği, çok eski Hint edebiyatında kullanılmıştır. Bir olayı geciktirmek ve zaman kazanmak amacıyla öykü anlatma tekniğine Hindistan'da rastlanmaktadır. Ayrıca kadınların sadakatsizliği ve iki kardeşin geziye çıkmaları, eski Hint masallarından oluşan "Kata Sarit Sagara" adlı kitapta da işlenmektedir. Ne var ki, 1001 Gece Masalları pek çok Arap asıllı öyküyü de içermektedir. Tüm yapıt, dört ayrı başlık altında toplanabilir:

  1. Hint asıllı öyküler,
  2. İran asıllı öyküler,
  3. Harun-Reşid çağı halkına ait öyküler - Bunlar çok daha ustaca işlenmiş ve düzenlenmiş gerçek olaylar dizisidir.
  4. Fatımîler ve Memluklar çağına ait Mısır asıllı öyküler - bunlar akıl ve mantık dışı konulardan oluşmakta ve işleniş açısından da diğer öykülere göre daha zayıf kalmaktadır.

Ayrı ayrı oluşmuş, yazı haline geçtikten ya da geçmeden önce 1001 Gece Masalları içine girdiği sanılan, yukarıda sözü edilen gruplar dışında kalabilecek öykülere de rastlanmaktadır. Yedi Vezirler, Gemici Simbad, Anadolu'da Emeviler ve Abbasiler çağına Omar'ul-Numan ve Oğullarının Maceraları, İspanya'da yayılmış Haki Tavaddud öyküsü, Yahudi asıllı Haykar Hakim Öyküsü gibi... [3]

Binbir Gece Masalları (One Thousand and One Nights)

Konu

Hikâyeye göre Fars kralı Şehriyâr, Hindistan ile Çin arasındaki bir adada hüküm sürer.  Şehriyâr, birgün karısının kendisini aldattığını öğrenir ve öfkelenir. Tüm kadınların sadâkatsiz ve nankör olduğuna inanmaya başlar. Önce karısını öldürtür, sonra da vezirine her gece kendisine yeni bir hanım bulmasını emreder. Her gece yeni bir gelin alan Şehriyâr, geceyi geçirdikten sonra, tan vakti, kadınları idam ettirir. Bir süre bu, böyle devam eder. Daha sonra vezirin akıllı kızı Şehrazâd, bu kötü gidişâta son vermek için bir plan kurar ve bin bir güçlükle babasını iknâ eder. Böylece Şehriyâr'ın bir sonraki eşi olmaya aday olur.

Şehrazâd, o gece gerdeğe girmeden önce, hükümdardân son bir dilek olarak kız kardeşi Dünyazâd'ı görmek ister; Dünyazâd da ondan son bir dilekte bulunur, "Ne olursun ablacığım, o güzel masallarından birini son defa bana anlat!" diyerek. Hükümdardan ruhsat aldıktan sonra, ilginç ve merak uyandıran bir masal anlatmaya başlar Şehrazâd ve şafak sökerken en heyecânlı yerinde keser masalı, "Gündüz, masal anlatılmaz." diye.. Hikâyenin sonunu merak eden Şehriyâr, ertesi gece devam edebilmesi için, o gecelik Şehrazâd'ın idamını erteler. [Böylece] kitabın sonuna kadar, Şehrazâd'ın Şehriyâr'a anlattığı hikayeler yer alır. Sona gelindiğinde, Şehrazâd üç erkek çocuk doğurmuştur ve evlenmelerinin üzerinden uzunca bir süre geçmiştir. Kralın kadınlara olan öfkesi ve kötü düşünceleri dinmiş, Şehrazâd'ın sadâkatine inanmıştır. Böylece önceki emrini de kaldırır. Böylelikle Şehrazâd, hem ülkedeki kadınların mâkus tâlihini değiştirmiş, hem hükümdârı kötü düşünceleri ve rûh hâlinden kurtarmış, hem de saraya kraliçe olmuş ve mutlu bir yuvaya kavuşmuştur.[2]

Eserde bulunan hikâyeler, çeşitlidir; şiir, komedi, trajedi ve alaycı olanlarının yanında, aşk hikâyeleri, tarihî ve dinî olanlar da mevcuttur. Eserdeki önemli bir nokta da bazılarındaki erotik motiflerdir. Bu bölümler, eserin çeşitli yerlerinin zaman zaman sansürlenmesine neden olmuştur. Eserde, hayalî veya mitik yer ve karakterlerin yanı sıra gerçek yer ve karakterler de yer alır, çoğu zaman hayalî ve gerçek kişiler, olaylar ve yerler harmanlanmıştır. Örneğin, eserdeki birçok hikâyede göze çarpan baş karakter, Abbasi Halifesi Harun Reşid'dir.

Bazen Şehrazâd'ın anlattığı bir hikâyede geçen bir kahramanın kendine has bir hikâyesi ve o hikâyenin de içinde farklı bir hikâye olabilir. Böylece eser, zengin biçimde farklı tabakalardan oluşur. Popüler kültürü de etkileyen eser, bir bütün olarak ya da içerdiği hikâyeler tek tek filme alınmış, benzer edebi eserlerin yazılmasına ilham kaynağı olmuştur.[1/4]

Eserde fantastik öğelere yer verilmiş, bâzen gerçek kişilerden söz edilmiş; gerçek ve hayâl, bir arada harmanlanmıştır. Harun Reşid'in gerçekle hayâl arasındaki hikâyeleri, buna örnektir. Şiir, komedi, ve trajedi bir arada sunulmuştur. Eserde yer yer erotizme de yer verilmiştir. Hikâyelerde tıpkı "Kelile ve Dimne" masallarındaki gibi hikâye içinde hikâyeler anlatılmaktadır. Sonuç olarak 1001 Gece Masalları, doğu ve dünya edebiyatının en büyük eserlerinden birisidir. Batı ve doğu edebiyat,ı sinema ve sahne dünyası, 1001 Gece Masalları'ndan etkilenen akla ilk gelen alanlardır.[2]

Binbir Gece Masalları (One Thousand and One Nights)

Farklı Basımlar

Eserin bir Avrupa dilindeki ilk baskısı, Antoine Galland tarafından yapılmış Fransızca çevirisidir (1704-1717). Bu çeviri, eserin daha önce derlenmiş bir Arapça sürümünden yapılmıştır. 12 ciltten oluşan bu ilk çeviri, Les Mille et une nuits, contes arabes traduits en français, büyük ihtimâlle çevirinin yapıldığı Arapça nüshâda bulunmayan; fakat çevirmen tarafından bilinen bâzı Arapça hikâyeleri de içermekteydi.

850 yılı civârında ortaya çıkan Arapça derleme, Elfe leyle (Bin Gece) ise büyük ihtimâlle, daha önce yazılmış olan Hâzâr Efsâneh (Bin Efsane) isimli Fars eserinin özetlenmiş bir tercümesiydi. Eserin günümüzdeki ismi olan "Kitâbün Elfe Leyle ve'l-Leyle" (Binbir Gece) ise Orta Çağ'da ortaya çıkmıştır. Bu isim, büyük ihtimalle sonsuzluk ötesi sayı düşüncesini sembolize etmekteydi. Zira o zamanlar, Arap matematik çevrelerinde 1000 sayısı, kavram olarak sonsuzluğu sembolize ederdi. Belki de buradan yola çıkarak, eserdeki tüm hikâyeleri okuyan kişinin delireceğine dair bir efsâne ortaya çıkmıştır.

Eser, geleneksel Fars, Arap ve Hint hikâyelerinin bir derlemesi olarak görülür. Fakat, eserde bulunan ünlü hikâyelerden Alaaddin'in Lambası ve Ali Baba ve Kırk Haramiler, eserin Avrupa baskısına Antoine Galland tarafından eklenmiştir. Galland bu hikayeleri Halepli, Marunî bir masalcıdan duyduğunu yazmıştır.

İngilizce'ye çevirisi Sir Richard Burton tarafından "The Arabian Nights" olarak yapılmıştır. Kendinden evvelkilerden farklı olarak bu çeviri, özgün malzemeyi sansürlememiştir. İngiltere tarihinin muhafazakar Victoria döneminde yayımlanmasına rağmen bu çeviri, kaynağında bulunan erotik incelikleri ve cinsel tasvirleri içermektedir. Bu çevirinin yanı sıra, daha yakın zamanlarda Fransız doktoru J.C. Mardrus'un da bir çevirisi vardır. Mevcut çevirilerin en doğru ve güzeli olarak değerlendirilen, Fransa'daki Bibliothèque Nationale'de bulunan 14. yüzyıldan kalma bir Suriye el yazmasından Hüssain Haddawy'nin yaptığı Arapça derlemedir.[1]

Külliyatın XV.kitabı; "Bilgi'nin ve Büyü'lerin büyük Şeyhi, dostum Marcel Schw'a" ithafından sonra Şehzâde Elmas'ın Harika Öyküsü (s.401), Özdeyişler ve Nükteler Ustasından Bazı Latifeler ve Nükteler (s.448), Kuşların Başkanı Genç Kızın Öyküsü (s.463), Baybars'ın ve On İki Kolluk Amirinin Öyküsü (s.507) ile sürer. Külliyatın XVI. ve son kitabı ise Felix Fenon'a ithaf edilmiş olup; Deniz Gülü ile Çinli Genç Kızın Öyküsü (s.589), Ballı Künefe Öyküsü (s.606), Bilgiye ve Tarihe Açılan Pencereler (s.644), Cafer'in ve Bermekilerin Sonu (s.716), Şehzade Yasemin ile Badem Sultan'ın Öyküsü (s.731) ve Sonuç (s.743)tan ibarettir. Sonuçta ne mi olmuştur? Kısaca anlatalım; sonunda öyküler bitince hükümdar Şehriyâr öykülerin bu olağanüstü anlatıcısını kendisine eş olarak kabul eder. Bu arada üç de çocukları olmuştur. Sonra Şehriyâr'ın kardeşi Semerkand hükümdarı Şahzamân ile Şehrazâd'ın kız kardeşi Dünyazâd da evlenirler. Böylece iki erkek kardeş iki kız kardeşle evlenmiş olurlar. Kızların babası, yani Şehriyâr'ın veziri de Semerkand ülkesine sultan olarak gönderilir. Daha sonrasını isterseniz birlikte okuyalım ve Doğu'nun ve Batı'nın bu en muhteşem masal külliyatını birlikte bitirelim. Şah Şehriyâr'a gelince, çabucak Müslüman ülkelerinin en becerikli kâtiplerini ve en ünlü vak'anüvislerini çağırtmış ve eşi Şehrazâd ile yaşadığı serüveni hiç bir ayrıntıyı atlamadan baştan aşağı yazmalarını buyurmuş. Onlar da işe koyulup tezhipli harflerle, ne bir eksik, ne bir fazla tam otuz cilt defter doldurmuşlar ve bu hayranlık veren harika takıma, Binbir Gece Masalları adını vermişler.

Sonra Şah Şehriyâr'ın buyruğu üzerine bundan çok miktarda sûretler çıkarmışlar ve kuşaklara öğreti oluştursun diye imparatorluğun dört bucağına bunları yaymışlar. Özgün elyazmasına gelince, onu, hazinede altın bir mahfazanın içine koymuş ve hazine vezirini onu korumakla görevlendirmişler.

Şah Şehriyâr ile karısı Şehrazâd Sultan, bu mutlu varlık; ve Şahzamân ve eşi Dünyazâd, o hoş varlık; ve Şehrazâd'ın çocukları üç küçük şehzade, yıllar ve yıllar boyunca, bir önceki günden daha mutlu günleri ve günün çehresinden daha beyaz geceleri mutluluk, zevk ve neşe içinde, dostları Ayıran, soyların Yıkıcısı ve mezarların Yapıcısı, Acımasız ve Sakınılmazın gelişine kadar yaşamışlar.

Ve işte adı Binbir Gece Masalları olan, içi eğitici, akla durgunluk verici, inanılmaz, şaşırtan şeylerle ve güzelliklerle dolup taşan harika öyküler bunlardır.

Ama Tanrı en büyük varlıktır. Ve bütün bu öykülerin hangisinin gerçek, hangisinin hayâl ürünü olduğunu ancak O bilir. Çünkü O, her şeyi bilendir!

Ebediliğinde dokunulmaz olarak kalan, olayları istediği yöne doğrultan ve İradesi üzerinde hiçbir değişmeyi kabul etmeyen, görünen ve görünmeyenin sahibi Tek Canlı Varlık'a şükürler olsun ve övgüler olsun! Ve dua ve barış ve de en seçkin kutsamalar, iki âlemin Yüce Hükümdarı, Elçilerin Sultanı, Evrenin Mücevheri, Efendimiz, Muhammed üzerine olsun! Mutlu ve kutlu bir SON olsun diye ona yöneliriz" [4]

Petis de la Croix'nin tercümesiyle "Les milel et un jours" adıyla 1710-1712 yılları arasında beş cilt olarak yayımlanan ve 1001 Gece Masalları'na benzeyen diğer bir hikayeler dizisi daha vardır. Buradaki çerçeve öykü farklıdır. Kişmir hükümdarı Turan Bey'in kızı Ferahnâz, erkeklerin sadakatsizliğine ve hainliğine inanmaktadır. Dadı evlenmek istemeyen Ferahnaz'ı vazgeçirmek için öyküler anlatır. "1001 gün Masalları"nda farklı olarak öyküler güneş doğunca anlatılmaya başlanır ve gün batımında kesilir. Öykülerin çoğuna erkeklerin vefalılığı kanıtlanır. 1001 öyküleri Türkçe'ye Ali Raşit Bey tarafından ilk cildi 1867 yılında, ikinci cildi ise 1873 yılında çevrilmiştir. Recâizâde Mahmut Ekrem'in "Çok Bilen Çok Yanılır" adlı komedisinin konusu bu diziden alınmadır. [3]

Binbir Gece Masalları (One Thousand and One Nights)

Uyarlamalar

Televizyon ve Sinema

Binbir Gece Masalları'nın televizyon ve sinemaya pek çok uyarlaması yapılmıştır. Bunların asıl öykülere olan bağlılığı çok değişkendir. Fritz Lang'in 1921 yapımı Der Müde Tod, 1924 Hollywood yapımı (Douglas Fairbanks'ın başrolünde olduğu) The Thief of Baghdad ve onun 1940'daki İngiliz ikinci yapımı, Binbir Gece Masalları'ndan etkilenmişlerdir.

Hollywood'un Binbir Gece Masalları'na dayandırılmış ilk konulu filmi 1942 yapımı Arabian Nights'dır. Başrollerde Şehrazâd rolünde Maria Montez, Ali Ben Ali rolünde Sabu Dastagır ve Harun Reşid rolünde Jon Hall vardır. Filmin konusunun Binbir Gece Masalları ile neredeyse hiç ilgisi yoktur. Filmde Şehrazâd, Halife Harun Reşid'i devirip kardeşiyle evlenmek isteyen bir dansözdür. Şehrazâd'ın ilk suikast girişimi başarısızlığa uğrar ve esir olarak satılmasının ardından pek çok macera gelişir. Maria Montez ve Jon Hall 1944 yapımı Ali Baba ve Kırk Haramiler'de de rol almışlardır.

1980'li yıllarda Şehrazâd rolünde Annette Haven ve Şehriyâr rolünde John Leslie'nin oynadığı 1001 Erotic Nights, bütçesi milyon doları aşan ilk porno film sayılır.

Binbir Gece Masalları'ın en başarılı sinema uyarlaması 1992 Walt Disney yapımı çizgi film Alaaddin sayılabilir. Filmde Scott Weinger ve Robin Williams seslendirme yapmıştır. Bu filmi devam bölümleri ve televizyon serileri izlemiştir.

Sinbad'ın yolculukları, televizyon ve sinemaya birkaç kere uyarlanmıştır. Bunlardan en sonuncusu, seslendirmesini Brad Pitt ve Catherine Zeta-Jones'un yaptığı 2003 yapımı animasyon Sinbad: Legend of the Seven Seas'tır. 1958 yapımı The Seventh Voyage of Sinbad en meşhur Sinbad filmi sayılabilir.

İngilizce olmayan uyarlamalar arasında çeşitli Hint (Bollywood) yapımları, İtalyan yönetmen Pier Paolo Pasolini'nin 1974 yapımı Il fiore delle mille e una notte'si, ve 1990 yapımı Fransız Les 1001 nuits sayılabilir.

Televizyon ve sinema uyarlamaları arasında aslına en sadık kalmış olanı 2000 yılında Amerikan ABC ve İngiliz BBC kanallarında gösterilen Arabian Nights dizisi sayılır. Emmy ödülünü alan bu iki bölümlük dizide Şehrazâd rolünde Mili Avital, Şehriyâr rolünde Dougray Scott oynamıştır.Günümüzde ise Kanal D ekranlarında masaldan uyarlanmış hali TV dizisi olarak çekilmiştir..[1]

Binbir Gece Masalları (1974)

Binbir Gece Masalları, 1974 İtalya - Fransa ortak yapımı erotik fantastik filmdir. Özgün adı Il Fiore Delle Mille e Una Notte olan film ABD'de Arabian Nights adıyla gösterilmiştir. "Binbir Gece Masalları", Mart 1992'de 11. Uluslararası İstanbul Film Festivali'nde yönetmenin hayat üçlemesi'ni oluşturan diğer iki filmiyle beraber gösterilmiştir.

Filmin özgün adı, Binbir Gecenin Çiçeği anlamına gelmektedir. Film, Orta Çağ'da kaleme alınmış Binbir Gece Masalları adlı Orta Doğu kökenli ünlü edebi eserin oldukça serbest bir uyarlamasıdır. Bu masallar dizesinin İngilizce konuşulan ülkelerdeki karşılığı Arabian Nights (Arabistan Geceleri) olduğu için de film ABD'de bu adla gösterilmiştir.

Ayrıksı İtalyan yönetmen Pier Paolo Pasolini'nin yönettiği filmin senaryosunu da yine Pasolini, Dacia Maraini ile birlikte yazmıştır. Yapımcılığını Alberto Grimaldi'nin üstlendiği filmin müziklerini Pasolini'nin daha birçok filminin de müziklerini yapmış olan Ennio Morricone hazırlamıştır.

Çekimleri İran, Nepal, Yemen, Etiopya, Hindistan ve Eritre gibi egzotik ülkelerde yapılan "1001 Gece Masalları"nın tamamlanması, iki yıldan fazla zaman almıştır (Pasolini Medea filmini de 1969'da Kapadokya'da çekmişti) . Filmin sansürlenmemiş 155 dakikalık versiyonu tam 10 masaldan oluşmaktadır. Cinsellik dozu çok yüksek sahnelerin ayıklanmış olduğu versiyonu ise 130 dakikadır. Her filminde olduğu gibi, Pasolini'nin bu filmi de büyük tartışmalara neden olmuş, bir kesim tarafından baş tacı edilirken diğer bir kesim tarafından da tepkiyle karşılanmıştı.

İlk gösterimi 20 Mayıs 1974'te Cannes Film Festivali'nde yapılan film Altın Palmiye ödülüne aday gösterilmiş ancak 'Jüri Büyük Ödülü'nü kazanmıştı. Festivalde sansürsüz olan 155 dakikalık versiyonu gösterilmiştir.

ABD'de 1979'da önce X (pornografik) film değerlendirme kategorisine sokulan film 1991'de bu kez NC-17 (17 yaş sınırlaması) ile ruhsatlandırılmıştır. Bazı ülkelerde (ör: Singapur) gösterimi yasak olan filmin birçok ülkede de ABD'dekine benzer derecelendirmelerle gösterilmesine izin verilmiştir.[5]

Not: Bu film kesinlikle çocuklara izlettirilmemelidir.

Müzik

Rus bestecisi Nikolai Rimsky-Korsakov, 1888'de Şehrazâd adlı eserini tamamlamıştır. Parça dört masaldan esinlenmiştir: "Deniz ve Sinbad'in Gemisi", "Kalender Prens", "Genç Prens ve Prenses" ve "Bağdat'ta Şenlik".[1]

(One Thousand and One Nights)

One Thousand and One Nights (English)

 

Categorie: Literature

One Thousand and One Nights (Arabic: كتاب ألف ليلة وليلة‎ Kitāb 'alf layla wa-layla; Persian: هزار و یک شب Hezār-o yek šab) is a collection of folk tales and other stories. It is often known in English as the Arabian Nights, from the first English language edition (1706), which rendered the title as The Arabian Nights' Entertainment.

The original concept is most likely derived from a Sassanid prototype that probably relied partly on Indian elements, but the work as we have it was collected over many centuries by various authors, translators and scholars across the Middle East and North Africa. The tales themselves trace their roots back to ancient and medieval Arabic, Persian, Indian, Egyptian and Mesopotamian folklore and literature. In particular, many tales were originally folk stories from the Caliphate era, while others, especially the frame story, are most probably drawn from the Pahlavi Persian work Hazār Afsān (Persian: هزار افسان, lit. Thousand Tales). Though the oldest Arabic manuscript dates from the 14th century, scholarship generally dates the collection's genesis to around the 9th century.

What is common throughout all the editions of the Nights is the initial frame story of the ruler Shahryar (from Persian: شهريار, meaning "king" or "sovereign") and his wife Scheherazade (from Persian: شهرزاده, meaning "townswoman") and the framing device incorporated throughout the tales themselves. The stories proceed from this original tale; some are framed within other tales, while others begin and end of their own accord. Some editions contain only a few hundred nights, while others include 1,001 or more.

Some of the best-known stories of The Nights, particularly "Aladdin's Wonderful Lamp", "Ali Baba and the Forty Thieves" and "The Seven Voyages of Sinbad the Sailor", while almost certainly genuine Middle-Eastern folk tales, were not part of The Nights in Arabic versions, but were interpolated into the collection by its early European translators.

Synopsis

The main frame story concerns a Persian king and his new bride. The king, Shahryar, upon discovering his wife's infidelity has her executed and then declares all women to be unfaithful. He begins to marry a succession of virgins only to execute each one the next morning. Eventually the vizier cannot find any more virgins. Scheherazade, the vizier's daughter, offers herself as the next bride and her father reluctantly agrees. On the night of their marriage, Scheherazade begins to tell the king a tale, but does not end it. The king is thus forced to postpone her execution in order to hear the conclusion. The next night, as soon as she finishes the tale, she begins (and only begins) a new one, and the king, eager to hear the conclusion, postpones her execution once again. So it goes on for 1,001 nights.

The tales vary widely: they include historical tales, love stories, tragedies, comedies, poems, burlesques and various forms of erotica. Numerous stories depict djinn, magicians, and legendary places, which are often intermingled with real people and geography, not always rationally; common protagonists include the historical caliph Harun al-Rashid, his vizier, Ja'far al-Barmaki, and his alleged court poet Abu Nuwas, despite the fact that these figures lived some 200 years after the fall of the Persian Empire in which the frame tale of Scheherazade is set. Sometimes a character in Scheherazade's tale will begin telling other characters a story of his own, and that story may have another one told within it, resulting in a richly layered narrative texture.

The different versions have different individually detailed endings (in some Scheherazade asks for a pardon, in some the king sees their children and decides not to execute his wife, in some other things happen that make the king distracted) but they all end with the king giving his wife a pardon and sparing her life.

The narrator's standards for what constitutes a cliffhanger seem broader than in modern literature. While in many cases a story is cut off with the hero in danger of losing his life or another kind of deep trouble, in some parts of the full text Scheherazade stops her narration in the middle of an exposition of abstract philosophical principles or complex points of Islamic philosophy, and in one case during a detailed description of human anatomy according to Galen—and in all these cases turns out to be justified in her belief that the king's curiosity about the sequel would buy her another day of life.

History and Editions

Early Influences

The tales in the collection can be traced to the ancient and medieval Arabic, Egyptian, Persian and Indian storytelling traditions. Many stories from Indian and Persian folklore parallel the tales as well as Jewish sources. These tales were probably in circulation before they were collected and codified into a single collection. This work was further shaped by scribes, storytellers, and scholars and evolved into a collection of three distinct layers of storytelling by the 15th century:

1. Persian tales influenced by Indian folklore and adapted into Arabic by the 10th century.
2. Stories recorded in Baghdad during the 10th century.
3. Medieval Egyptian folklore.

Indian folklore is represented by certain animal stories, which reflect influence from ancient Sanskrit fables. The influence of the Panchatantra and Baital Pachisi are particularly notable. The Jataka Tales are a collection of 547 Buddhist stories, which are for the most part moral stories with an ethical purpose. The Tale of the Bull and the Ass and the linked Tale of the Merchant and his Wife are found in the frame stories of both the Jataka and the Nights.

The influence of the folklore of Baghdad is represented by the tales of the Abbasid caliphs; the Cairene influence is made evident by Maruf the cobbler. Tales such as Iram of the columns are based upon the pre-Islamic legends of the Arabian Peninsula; motifs are employed from the ancient Mesopotamian tale, the Epic of Gilgamesh. Possible Greek influences have also been noted.

Versions

The first European version (1704-1717) was translated into French by Antoine Galland from an Arabic text and other sources. This 12-volume book, Les Mille et une nuits, contes arabes traduits en français ("Thousand and one nights, Arab stories translated into French"), included stories that were not in the original Arabic manuscript. "Aladdin's Lamp" and "Ali Baba and the Forty Thieves" appeared first in Galland's translation and cannot be found in any of the original manuscripts. He wrote that he heard them from a Syrian Christian storyteller from Aleppo, a Maronite scholar whom he called "Hanna Diab." Galland's version of the Nights was immensely popular throughout Europe, and later versions of the Nights were issued by Galland's publisher using Galland's name without his consent.
Poster for a Russian production of 1001 nights.

A well-known English translation is that by Sir Richard Francis Burton, entitled The Book of the Thousand Nights and a Night (1885). Unlike previous editions, his ten-volume translation, published by Leonard Smithers, was not bowdlerized. Though printed in the Victorian era, it contained all the erotic nuances of the source material, replete with sexual imagery and pederastic allusions added as appendices to the main stories by Burton. Burton's publisher circumvented strict Victorian laws on obscene material by printing a private edition for subscribers only rather than publishing the book in the usual manner. His original ten volumes were followed by a further six entitled The Supplemental Nights to the Thousand Nights and a Night, which were printed between 1886 and 1888.

Recent versions of the Nights include that of the French doctor J. C. Mardrus, translated into English by Powys Mathers, and, notably, a critical edition based on the 14th century Syrian manuscript in the Bibliothèque Nationale, compiled in Arabic by Muhsin Mahdi and rendered into English by Husain Haddawy.

In November 2008 a new English translation was published by Penguin Classics in three volumes. It is translated by Malcolm C. Lyons and Ursula Lyons with introduction and annotations by Robert Irwin. This is the first complete translation of the Arabic text known as the Macnaghten edition or Calcutta II since Sir Richard Burton. It contains, in addition to the standard text of 1001 Nights, the so-called "orphan stories" of Aladdin and Ali Baba as well as an alternative ending to The seventh journey of Sindbad from Antoine Galland's original French.

In 2005, Brazilian scholar Mamede Mustafa Jarouche started publishing a thorough Portuguese translation of the work, based on the comparative analysis of a series of different Arabic manuscripts. The first three volumes of a planned five- or six-volume set have already been released, comprising the complete Syrian branch of the book (volumes 1 and 2) and part of the later Egyptian branch (volume 3 and onwards).

Timeline

Scholars have assembled a timeline concerning the publication history of The Nights:

  1. Oldest Arabic manuscript fragment (a few handwritten pages) from Syria dating to the early 800s discovered by scholar Nabia Abbott in 1948.
  2. 900s AD — Mention of The Nights in Ibn Al-Nadim's "Fihrist" (Catalogue of books) in Baghdad. He mentions the book's history and its Persian origins.
  3. 900s — Second oldest reference to The Nights in Muruj Al-Dhahab (The Meadows of Gold) by Al-Masudi.
  4. 1000s AD — Mention of the original Arabic name of the One Thousand and One Nights by Qatran Tabrizi in the following couplet in Persian:
    1. هزار ره صفت هفت خوان و رويين دژ
      فرو شنيدم و خواندم من از هزار افسان
  5. A thousand times, accounts of Rouyin Dezh and Haft Khān
    I heard and read from Hezār Afsān (literally Thousand Fables)
  6. 1300s — Existing Syrian manuscript in the Bibliotheque Nationale in Paris (contains about 300 tales).
  7. 1704 — Antoine Galland's French translation is the first European version of The Nights. Later volumes were introduced using Galland's name though the stories were written by unknown persons at the behest of the publisher wanting to capitalize on the popularity of the collection.
  8. 1706 — An anonymously translated version in English appears in Europe dubbed the "Grub Street" version.
  9. 1714 — The Thousand and One Days: Persian Tales by Ambrose Philips. The earliest English translation with an attributed author.
  10. 1775 — Egyptian version of The Nights called "ZER" (Hermann Zotenberg's Egyptian Recension) with 200 tales (no surviving edition exists).
  11. 1814 — Calcutta I, the earliest existing Arabic printed version, is published by the British East India Company. A second volume was released in 1818. Both had 100 tales each.
  12. 1825-1838 — The Breslau/Habicht edition is published in Arabic in 8 volumes. Christian Maxmilian Habicht (born in Breslau, Germany, 1775) collaborated with the Tunisian Murad Al-Najjar and created this edition containing 1001 stories. Using versions of The Nights, tales from Al-Najjar, and other stories from unknown origins Habicht published his version in Arabic and German.
  13. 1842-1843 — Four additional volumes by Habicht.
  14. 1835 Bulaq version — These two volumes, printed by the Egyptian government, are the oldest printed (by a publishing house) version of The Nights in Arabic by a non-European. It is primarily a reprinting of the ZER text.
  15. 1839-1842 — Calcutta II (4 volumes) is published. It claims to be based on an older Egyptian manuscript (which was never found). This version contains many elements and stories from the Habicht edition.
  16. 1838 — Torrens version in English.
  17. 1838-1840 — Edward William Lane publishes an English translation. Notable for its exclusion of content Lane found "immoral" and for its anthropological notes on Arab customs by Lane.
  18. 1882-1884 — John Payne publishes an English version translated entirely from Calcutta II, adding some tales from Calcutta I and Breslau.
  19. 1885-1888 — Sir Richard Francis Burton publishes an English translation from several sources. His version accentuated the sexuality of the stories vis-à-vis Lane's bowdlerized translation.
  20. 1889-1904 — J. C. Mardrus publishes a French version using Bulaq and Calcutta II editions.
  21. 1984 — Muhsin Mahdi publishes an Arabic translation he says is faithful to the oldest Arabic versions surviving.
  22. 1990s — Husain Haddawy publishes an English translation of Mahdi. [6]

Kaynaklar / Sources

[1] tr.wikipedia.org/wiki/Binbir_Gece_Masalları
[2] tr.shvoong.com/books/mythology/1762137-binbir-gece-masalları/
[3] www.hukuki.net/forum/archive/index.php?t-4199.html
[4] www.tyb.org.tr/yazar_makale.asp?id=82&yazid=7
[5] tr.wikipedia.org/wiki/Binbir_Gece_Masalları_(film,_1974)
[6] en.wikipedia.org/wiki/One_Thousand_and_One_Nights

 
   
 

İnternetin en çok kullanılan para kazanma yöntemi
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol